Выстава "МАІМІ ВАЧЫМА"

15 студзеня ў Мінску, у Нацыянальным гістарычным музеі Рэспублікі Беларусь адкрыецца выстава ізраільскага фотамастака Барыса Равіча. Выстава атрымала назву "Маімі вачыма".

Фатаграфія – адначасова і таямнічы монстар і служанка ўсіх сфер і праяў жыцця. Аб фатаграфіі спрачаюцца разлютавана і паважліва. Мы моцна залежым ад гэтай заблытанай і простай справы – мастацтва "навесці аб'ектыў і націснуць спуск". Мы хочам быць і безумоўна прыгожымі і абсалютна падобнымі, ўпісаць сваю існаванне ў гісторыю – і аддзеліцца ад натоўпу ... Супярэчлівасць фотографии– гэта нададранасць і дысгармонія нашага разумення. Бо мы заўсёды, усюды, на любым этапе адначасова хочам фантазіі і зямнога, цвёрдастаячага на зямлі рэалізму.

Што такое фатаграфія? Мастацтва ці рабскае пакланенне рэальнасці, стэнаграма або скачок уверх, да новых магчымасцяў, яшчэ больш складаным і выдатным, чым магчымасці малюнка алеем або акварэлі?

... Дыскусіі пра прыроду і перспектывах сучаснай фатаграфіі, яе скіраванасці і сутнасці даўно сталі вобласцю сацыялогіі і філасофіі. Лепшыя фотаздымкі прадказваюць і адкрываюць новыя напрамкі і стылі. Вядомы ізраільскі фотамастак Барыс Равіч ніколі не дае назвы сваім работам. Ён цалкам належыць на бясконцыя магчымасці, гнуткасць, высокую таямніцу і ўлада таго мастацтва, якому ён служыць. Яго галоўная мэта – прымусіць гледача паглядзець на рэчы яго, фатографа, вачыма. Здзіўляцца, спачуваць, абурацца, апускацца ў свет фантазіі, прадказваць, зноў праходзіць па вуліцах гарадоў, у тэатральныя крэслы, на марскі бераг.

Аднавіць цэлае, драматычнае па фрагменце, па лістку, па завіткі дыму.

У экспазіцыі прадстаўлена каля 60 работ нашага калегі і сябра, рэпарцёра, журналіста, майстра публіцыстычнага і партрэтнага фота. Выстава стане своеасаблівай вяхой, культурным знакам, – гэта першы вернісаж пасля адмены візавага рэжыму паміж Ізраілем і Беларуссю.

Барыс Равіч нарадзіўся ў 1959 годзе ў Ашхабадзе, яго бацька, кампазітар Мацвей Равіч – адзін з заснавальнікаў прафесійнай туркменскай музыкі.

Здымаць старым апаратам "Фэд–2" Равіч пачаў у трынаццаць гадоў. Першы заробак за снімкі атрымаў у пятнаццаць. Пасля, дзіцячае захапленне стала прафесіяй, любімай справай, запалам ўсяго жыцця. Ён вывучаў гісторыю, здымаў анімацыйнае кіно – а фатаграфія была і засталася галоўнай. Яго здымкі публікаваліся ў рэспубліканскіх і цэнтральных выданнях. Равіч быў фотакарэспандэнтам ТАСС, рэдактарам вялікага часопіса, аб'ездзіў усю велізарную краіну, спыняў імгненне – і задаваў сваімі рэпартажамі пытанні. Ужо 25 гадоў ён жыве ў Ізраілі. Персанальныя выставы экспанаваліся ў Валенсіі, Токіо, Філадэльфіі і Чыкага, Аўстраліі і Бразіліі, Францыі і Балгарыі. Усяго ў творчай біяграфіі майстра налічваецца больш за 500 выстаў у розных краінах свету. Ён уладальнік шматлікіх міжнародных узнагарод, такіх, як іспанскі "Гаўдзі", прэмія міжнароднай кампаніі "Оранж", прэмія імя Булата Акуджавы. Як раз у гэтыя дні яго праца прадстаўлена на міжнароднай выставе ў Парыжы. Вялікі рэзананс атрымала выстава фотаработ Барыса Равіча "Гэта тэрор", якая дэманстравалася ў Маскве, у тэатры МХАТ, і праходзіла пад патранажам Прэзідэнта Расіі Уладзіміра Пуціна.

З'яўляючыся ўдзельнікам міжнароднай тарыфікацыйную камісіі па прысваенні прафесійных катэгорый міжнароднай асацыяцыі мастацкай фатаграфіі (A. F. I. A. P.), Барыс Равіч шмат робіць для развіцця творчых індывідуальнасцяў калегаў. Ён стварыў унікальнае згуртаванне фатографаў – фотаклуб ў Нетаніі, які дэманстраваў свае працы ў многіх гарадах свету, а таксама стаў свайго роду школай фатаграфіі. Распавядаючы пра Барыса Равіча, аўтарытэтны фотамастак і эксперт Саміт Сомах (прадстаўнік Саюза фатографаў ЗША) сказаў:

"Тут гаворка ідзе аб злучэнні майстэрства і таленту, аб зліцці рэалізму і сюррэалізму, аб смелых пошуках ў мастацтве фатаграфіі для будучыні, аб бесперапынным працэсе творчасці. Аб жывым мастацкім космасе!".

Ўмеючы аднавіць падзею, з'яву па дэталі, зашыфраваць, вярнуць да жыцця страчаныя эмоцыі і гістарычныя карціны, валодаючы фантастычным дарам даць намёк або сфармаваць Вялікія серыі фотаработ, такія, як прадстаўленая на выставе ў Менску "Лаўка", адкрыццё і несумнеўнае дасягненне майстра. Паводле ацэнак спецыялістаў і мастацтвазнаўцаў, серыя можа быць названая з'явай мастацтва фатаграфіі ХХII стагоддзя. Цыкл "Лаўка" – гэта сацыяльны і эстэтычны зрэз, узяты ў руху, у пэўным часу і канкрэтнай краіне. Праз гады і гады пра гэты час і гэтых людзях Ізраіля будуць судзіць па ўнікальным шэрагу лаканічных фотаконтураў. Біццё пульсу жыцця, зачараванне яе шматграннасцю, заўсёды выслізгвалай таямніцай і вялікай музыкай робяць фотаработы Барыса Равіча сур'ёзнай з'явай ізраільскай і сусветнай культуры.

Мінчанам і гасцям беларускай сталіцы прадставіцца рэдкая магчымасць прайсці па Ерусаліму і Цфату, апынуцца ў змроку царквы і ў шчыльным намоленные паветры сінагогі, пачуць далёкія крокі маршыруючых па Еўропе не занадта талерантных чужынцаў, прыгледзецца ў твары вельмі розных, каларытных і дзіўных, паэтычных і трагічных людзей .

Адчуць плыні зямлі Ізраіля, віхор і пластыку Іспаніі, ціхі і элегантны, бяздонны, як космас, партрэт – ноктюрн францужанкі каля акна кафэ ... ..

Нацыянальны гістарычны музей Рэспублікі Беларусь

Мінск, вул. К.Маркса, 12

Штодня з 11.00 да 19.00

Тэл .: 226–05–32, 327–43–22

226 05 32 histmuseum.by